‘Hij komt eraan om ons vrede en rust te geven en ons te verlossen van de pijn, het verdriet, de beproevingen en verleidingen van deze wereld. Ik hoop dat er nog veel mensen Jezus Christus in geloof aannemen voordat Hij terugkomt.’
Het verlangen naar de wederkomst. Als het goed is een realiteit in het leven van ieder christen. Toch is dat bij ons vaak niet het geval. Is het omdat wij de pijn en het verdriet, die het christenzijn met zich meebrengt, minder opmerken? Of minder kennen wellicht? Zo vertelde Azeem onlangs hoe een meisje uit Faisalabad verkracht en mishandeld is. ‘En’, zo voegde hij eraan toe, ‘dit gebeurt met grote regelmaat.’ Meisjes en jonge vrouwen zijn heel kwetsbaar in Pakistan.
In het dichtbevolkte Pakistan ligt de stad Lahore. In deze stad woont en werkt Azeem. Hij is veertig jaar, getrouwd en heeft twee dochters van vijf en twee jaar oud.
‘Al jong mocht ik Jezus leren kennen als mijn Zaligmaker. Ik groeide op in een warme familie, waarin met elkaar gesproken werd over God als een realiteit in het leven. Achttien jaar was ik toen God in mijn leven kwam.’ In die tijd blonk Azeem niet uit in ijver op school. Uiteindelijk is hij als stukadoor aan de slag gegaan, totdat God hem weer tot de studie riep. God liet hem zien dat Hij ander werk voor hem had. ‘Ik ging naar de Bijbelschool om de studie MABS (Master in Biblical Studies) af te maken, waar ik toegerust werd om het Evangelie te delen in de dorpen in de buurt van Lahore. In die tijd kon er nog openlijk op straat gesproken worden met mensen. Tegenwoordig is dat wel anders. Maar God heeft de touwtjes in handen. Hij geeft verschillende gelegenheden om het Evangelie te delen. Het Evangelie mag gebracht worden in de kerk, maar op straat is het oppassen.’ Vandaag is Azeem, die stukadoor was, Zijn dienaar geworden.
Pakistan is een moslimland. Slechts vier procent is christen. Ondanks dat zijn er toch goede contacten. Corona zorgt voor een eigen invalshoek: Azeem gaat met mondkapjes de straat op. Deze deelt hij uit aan de mensen. Op het mondkapje staat een aantal symbolen. Deze bedoelen te zeggen: Jezus kwam voor ons naar de aarde, Hij stierf aan het kruis, Hij is begraven, Hij is opgestaan uit de doden en naar de hemel gegaan om later terug te komen.
Het werk in de kerk gebeurt op vrijwillige basis. Azeem verdient zijn brood bij een christelijke uitgeverij. Ook hier geldt dat er christelijke boeken uitgegeven mogen worden, maar dat men erg voorzichtig moet zijn met wat men publiceert. Azeem ervaart dagelijks Gods trouw.
Naast de zondagse bijeenkomsten organiseert Azeem iedere maandag een gebedssamenkomst. Het begon klein, maar inmiddels is er een grotere groep. De leden van de groep worden gezegend door wat ze horen in de kerk. Zij dienen nu ook in Christus’ wijngaard.
De cursussen van NET Foundation gebruikt Azeem veelvuldig. Met name de cursus ‘Passion to preach’ heeft hem geholpen een goed inzicht te krijgen in Bijbelse thema’s en om de tekst goed te doorgronden en ook weer door te geven. Azeem: ‘We merken dat er interesse is voor God en voor Zijn Woord. De mensen zien in dat het belangrijk is om een leven te leven met Christus en ze zien de waarde in van Gods verlossingswerk.’
Op mijn vraag of hij ook zo kan verlangen naar de wederkomst: ‘Wat verlang ik naar de glorieuze terugkomst van Jezus Christus! Hij komt eraan om ons vrede en rust te geven en ons te verlossen van de pijn, het verdriet, de beproevingen en verleidingen van deze wereld. Ik hoop dat er nog veel mensen Jezus Christus in geloof aannemen voordat Hij terugkomt.’
Dit was het hoofdartikel in onze december nieuwsbrief. De volledige nieuwsbrief kunt u lezen via deze link.