Het is drie uur Nederlandse tijd. In Latijns-Amerika gaat net de zon op. We zijn samen in een gebedsmeeting met voorgangers uit Ecuador en Cuba. Eerst bidden we met elkaar voor een gezegende bijeenkomst.
Rafael vertelt ons hoe hij en zijn vrouw samen uit de Bijbel lezen. Dit gebeurt na het eten en voor het slapen gaan. Ze doen dit in bijzijn van de kinderen. Hun zoontje begint nu al vragen te stellen: ‘wat zegt Paulus eigenlijk?’ Door samen uit de Bijbel te lezen zoeken ze Gods aanwezigheid. Vanochtend waren ze toe aan 2 Petrus 1. Dit gedeelte lezen wij nu ook samen.
Rafael legt de vinger bij vers 12 en 13, waar Petrus ons oproept steeds stil te staan bij de woorden die God ons geeft. Petrus ziet het als zijn roeping de lezers hier voortdurend aan te herinneren. We moeten ons als het ware trainen, zoals een sporter ook doet. Iemand die voetbalt moet iedere avond trainen om bij een goede club te kunnen spelen. Zo moeten wij ons ook volledig overgeven aan Christus. We worden opgeroepen te volharden, te lezen enz.
In vers 14 vertelt Petrus hoe God hem heeft laten zien dat zijn sterfdag dichtbij is. Door de woorden op te schrijven, zullen ze ook na zijn sterven nog steeds zeggingskracht hebben. Dit woord moet voor ons een richtsnoer zijn, waar we ons leven naar moeten richten. Dan zal de Morgenster, Christus, in ons hart opgaan. Iedere dag krijgen we weer een nieuwe kans om God te danken voor Jezus, de Morgenster. We worden ertoe opgeroepen God voortdurend te danken. Hij is het waard.
Alles wat we lezen in de Bijbel is door God Zelf geïnspireerd. Het is Zijn Geest Die die woorden heeft laten opschrijven. De Bijbelschrijvers waren geen robots, maar mensen met een eigen culturele achtergrond. En wij begrijpen deze boodschap ook allemaal vanuit onze eigen culturele achtergrond. Iedere dag is dit woord weer nieuw.
Rafael deelt ons hoe hij ook vanochtend weer gevraagd heeft aan de Geest om tot hem te spreken. Iets wat we allemaal dagelijks zouden moeten doen. En als de Geest het dan toepast aan ons hart, zal het ook impact hebben.
Na deze Bijbelstudie inventariseert Rafael de gebedspunten, waarna er om de beurt voor elkaar gebeden wordt.
Even vallen muren en grenzen weg. Even valt de tijd weg. We zijn samen verbonden aan de troon der genade. Hier worden onze gebeden gehoord. Daar laten we ze nu ook liggen, totdat de Morgenster komt om alles nieuw te maken en dan eeuwig te schitteren.